Σε κάποιο μοναστήρι παλιο και ξεχασμενο ,υπάρχει μια εικόνα του Χρίστου λενε θαυματουργη.Που όποιος τη θωρεί φευγει με βλεμα τρομαγμένο , την ξεθαψαν μετα απο οραμα απο τη βαθια γη...Στα έτη της τουρκοκρατίας ,την κλεψαν τουρκοφονιαδες πήγαν να την καψουνε μα πεσανε ξαφνου νεκροί, μετα την εγκατέστησαν δεσπότες και γραφιάδες σε χρυσαφιά και μαλαματα μα ειχε ματιαν πικρή..
Μα ξαφνικά εχαθη ,και βρέθηκε περα στη Μικρά Ασία στις Σμύρνης την καταστροφή,στη κόκκινη σφαγη ,βρέθηκε να πλέει στα νερα του λιμανιού, στου θανατου την πανδαισία και ηταν το βλέμμα του Χριστου, δακρυσμένο και με οργή.!
Στα μαυρα χρονια της κατοχής γιατρεβε λενε στρατιώτες ,σαν την ασπάζονταν ειχαν μια αορατη ασπίδα τοτε που η χωρα στεναζε απο του εχθρου της μποτες, ηταν η εικονα του Χριστου η κρυφη τους ελπιδα..!!!
Μα στον εμφύλιο η εικονα πηρε όψη αγριωπή ,σεισμούς ,πλημμύρες προκαλουσε σα μια τιμωρία ,τοτε εξαφανίστηκε και εμεινε η σιωπη να βασιλεύει μοναχα στων ανθρώπων τη μωρία..
Τωρα ειναι πια λενε οι θρύλοι ,σε παλιο ξωκλήσι ,και πάντοτε με βλέμμα σε κοίτα γνωρίζοντας ποσο απέμεινε ,στις ζωής σου το καντήλι τις αμαρτίες σου αυστηρά που κρύβεις να μέτρα...!!!
Εσύ πιστέ που προσκινας , με περισσή υπερηφάνεια μάθε πως εμε τα αμαρτήματα ,κρίθηκαν εδω πέρα πίκρα στα αλήθεια έκλαψα , θανατου πήρα στεφάνια ,πριν έρθεις εδω αναλογίσου τη στερνή σου μέρα....!!!!!
01 07 10.
ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ΄ Η δύναμη της βυζαντινής αγιογραφίας είναι συνυφασμένη με την ελληνικη παραδοση ,θαυματουργες εικονες υπαρχουν σε πολλα μικρα εκλησακια σε ολη την Ελλαδα και ηταν η ελπιδα των πιστων σε δυσκολους καιρους .Η κατανοηση του θεου περνα μεσα απο την αποδοχη του μεταφυσικου και την αυτογνωσια μας.Η παρουσια του θεου ειναι που κρινει και διαχωριζει τις πραξεις μας σε καλο και κακο.! Γιατι οπως επισιμανε και ο ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΥΣΚΙ ''ΑΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ''' !!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου