ΤΑ ΚΟΡΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΖΑΧΙΡ ! (ΑΜΝΗΣΙΑ )

Ο κυκλώνας του  Αστραχαζ ,κι η δίνη του  Κιθαρι, οι  άνεμοι των Μουσώνων ,η ελονοσία  του Ισημερινού ,έχτισα Πύργο  στα  νερά ,λάσπη,αλάτι  και  λιθάρι ,σε  αγόρασα απο  ιθαγενείς  υφάσματα ,μετάξι κόκκινα του  ουρανού !!

Μαργαριτάρια  του Γιρβαλαταρ, και  πυρετός  στη Μαυριτανία ,Νοστράδαμος προφητικός ,μου  ρίξε  τα  χαρτιά  και  ήρθε  δρεπάνι ,απο  τα  φτερωτά  αλόγα  της θάλασσας έκλεψα  τα  ηνία ,και  πέταξα  εδω  σήμα  σου στου σεντονιου σου  το  σεργιάνι...

Φωτιά πειρατικό ,μπουρλότο και  κανονιοβολι ,εφτα  λεπιδια  χάλασα  ,και  το  μάτι  του  μέγα  πειρατή ,μα  στην  ηλιοαγγαλια σου καρτερούσα  να  βρω  αραξοβόλι ,το  σώμα  σου πλοίο, να  βυθίζομαι  στην δίκη  σου κουπαστή...!!

Μα  τα  κοράλλια της  Ζαχιρ,με  μάγεψαν ,και  έπαθα  αμνησία λησμόνησα  τους  σπασμούς  σου,στο  ερωτικό  ημίφως ,περιδιαβαίνω  άσκοπα  απο  Ειρηνικό  ως  την  Τυνησία ποιος  είμαι ?  τη  αγαπώ  ? ο  προαιώνιος  γρίφος....!

Τα  κοράλλια  της Ζαχιρ ,θαλασσινή  παγίδα  και  αλυσίδες  μου  θόλωσαν  τη  μνήμη , όπιο ,ζάλη  και  αφανισμός , αμνησία  χαρτί  και  δρεπάνι  έσβησαν  οι  ελπίδες  ,κάποιου  Νοστραδαμου εκπληρώνεται ,ένας  παλιός  χρησμός....!!!

ΠΟΛΙΟΡΚΙΕΣ

         

Είναι  η  ψυχή  μου  σαν  την  Τροία, χρόνια  τώρα  πολιορκημένη ,πίσω  από  τα  ψηλά  τείχη  μαραζώνει, σε νωθρή  πνευματική ασιτία ,στα τείχη  της  ρουτίνας  κρύβετε ,μέρα  τη  μέρα  τρομαγμένη, κι  είναι  των ιδανικών μου μέγα  κατρακύλισμα  και απιστία …

Είναι  η  κάρδια  μου σαν  την πόλη,  πολιορκημένη  από  τον  Μωάμεθ  τον   πορθητή ανελεύθερη , με  αλυσίδες  ιδίων  στιγμών , και  αισθημάτων , και  είναι  όσα  αγάπησα  μακρυσμένα  ,σα  γυναίκα  που  φύγε  επιθυμητή !!!

Και  έμεινε  πια  σαν ,ερωτική  μουσική, η  αίσθηση  των  αρωμάτων….!!!!

Είναι  η  ζωη   μου σαν  ένας  Ροβινσωνας ,σε  πολιορκία  της  θαλάσσης ,μάταια  ψάχνω  για  λευκό  πανί, για  ένα  πλοίο  φυγής ,σε  σκλαβιά  που  νέος  ξεκινά και  λήγει  μοναχά  σαν  γεράσεις της  απόδρασης  μου  οι  στόχοι, κομμάτια  ανοιχτής  πληγής…!!!!

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

Η πορεία  προς  το  μέτωπο  με  τις  ιαχές, ενός απελευθερωτή η  λαμπρή  στολή  της  πατρίδας, με  εμβατήρια  φανταιζί οι  ρητοριες πολιτικών που  έχουν ,μνήμες λαών  εμπορευτεί  τα  μωρά  που  σφαχτήκαν όσο κρεμόταν  στης  μάνας  πάνω  το  βυζί…!!

Τα μάτια  σου  στρατιώτη  είδαν, τον λαβύρινθο  των  χαρακωμάτων, στο  μαύρο  έρεβος  της  νυχτος,οι  σφαίρες  πυροθανατα  ήταν αστέρια, η  ατελείωτη σιωπή προσκλητήριων  μα  και μοναξιά  των  πτωμάτων ,υπαίθρια  νοσοκομεία ,μορφίνη και  ακρωτηριασμένα χεριά..

Μιναρέδες  και  σταυροί, οι  θεοί άραγε  να πολεμούν πίσω  από  τις  στολές ,κάνεις  θεός δεν  άκουγε των  κοριτσιών που  βίαζαν την  κραυγή ,στα  βάθη  της ανατολής εκεί ,σε  πορφύρες  αυλές ,τότε που  θέριεψε  των  όπλων η τρομερή κλαγγή…!!!

Τώρα που  θάμπωσαν τα  παράσημα, οι  μεγάλες  πατρίδες κι  οι ρητορείες ,ο  γυρισμός  μια  Οδυσσέα ,μα  που  να  επιστρέψεις  ηττημένος γιατί  γίνονται  οι  πόλεμοι ακόμη έχεις  απορίες εχθρός  είναι  ο  αλλόθρησκος ? ο  διαφορετικός  ο  ξένος..!!

Τώρα  στη  μαύρη  υποχώρηση καμένη γη, σφαγή και  γιαταγάνι συνωστισμένοι προσφυγές , σε  βάρκες πυρπόληση και  αφορισμός, και  όλο  συλλογίζεσαι το  νησί  σου το  ψάρεμα  με  πυροφάνι ,καθώς  σε  βρίσκει  ο  θάνατος ,και  της  προκυμαίας ο  πνιγμός….!!!!!!

                      01/05/11

ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΟΤΙΤΑ

                    

Θα  αποδράσω  κάποτε  μες του Νιλς χολκερσον  το  ταξίδι  το  θαυμαστό, στην  πλάτη μιας  χήνας, στους  καταγάλανους  ουρανούς θα  αφήνω  πίσω  πολιτείες σπίτια  και  ασήμαντες  δουλείες  χωρίς  να  νοιαστώ, σε  ορίζοντες  θα  ακροβατώ σε  αιθέρες  μακρινούς…!

Στου  Ιουλίου  Βερν, το  Ναυτίλο  θα  γίνω  επιβάτης  του  βυθού, είκοσι  χιλιάδες  λεύγες μακριά, από  τον  άθλιο πολιτισμό θα  δω  το  Άστρο  του  ουρανού, και  το  μαργαριτάρι του θαλασσιού  ανθού, των  Ίνκας  θε  να  ακούσω ,της  αγάπης  τον  αρχαίο  χρησμό…!!!

Με την  Άλικη  θα  ερωτευτω,εκει  στη  χωρά  των  θαυμάτων και  στα  ταξίδια  του  Γκιουλιβερ,θα  γίνω  συνεργός θα  ζωντανέψουν  ξαφνικά  οι  καρδιές  θαμμένων  αγαλμάτων που  θάψε  μαζί  με  την χαμένη  παιδικότητα ,  ένας  κακός  αρχηγός

Στις  σελίδες του  μικρού  ηρώα, φίλος  θα  γίνω  του  Γιώργου  Θαλασσή με  τον  αστείο  Σπίθα  θα  πολεμώ ,τους  γερμανούς  στην  κατοχή ,πλάι  μου  θα  χω  στα  ταξίδια  φίλη  μου  την  πιστή  Λασι σε  κάποια  παραμυθένια  ζωή  ,του  Άντερσεν σε  καινούρια  εκδοχή…!!

Ίσως  να  γίνω  ακόμη  ένας  ,Δον Κιχώτης που  κυνήγα  παραληρήματα  και  την  ψεύτικη  ομορφιά  κάποιας  Δουλτσινεας σαν  Οδυσσέας να  ψάχνω την  παιδικότητα  με  άτεχνα  ποιήματα ,να  γυρεύω  κόσμους  φανταστικούς ,και  ψυχούλα  αγάπης  νέας…!!!

                 09/07/11