ΛΙΠΟΤΑΧΤΗΣ.

Απο τους πολέμους του κόσμου θα γινω λιποτάχτης αποχαιρετισμός στα οπλα ,απο έρωτα για μια νοσοκομα , θα εξορκίσω των μαχών την αίσθηση της στάχτης δραπέτης κρυφά , θα φιλω το ερωτογενιτο σου σώμα..

Θα εισαι η ωραία Ελενη μου ,και εγω της Τροίας φυγάς πολεμους θα αρνηθώ , και πονηρά κολπα του Οδυσσέα στου άνεμου τη Ρότα θα λεω το ονειρο σου να κυνηγάς ,φωτιές ειρήνης να δωρίζεις στους θνητούς σα τον
Προμηθέα...

Την Αριάδνη και και το κουβάρι της παντοτινά θα κλεψω με τον φονο του Μινώταυρου , πολεμους θα σταματήσω ,στην Αθήνα νικητής μετα θα επιστρέψω τα μαυρα πανιά ολόχαρης με λευκα θα χρωματίσω..

Θα ειμαι ο Ρωμαίος και εσυ μια φλογερή Ιουλιέτα στο μισος το αρχέγονο ,του παθους σχοινοβάτες στη λίμνη φόνων ,και πνιγμων μια αγαπης πέτρα σε βιβλια των γράφων, δυο θαυματουργές , φλεγόμενες βάτες..!

Θα ειμαι θαλασσωγενιτος ,ηλιοφωτος θεος σα τον Ποσειδώνα ,και εσυ νεράιδα του γιαλού ερωτική Αφροδίτη οι πολεμοι ξορκίζονται με αγαπη ως τα βαθη του αιώνα ,αγάπη ως τα βαθη της ψυχής ,σαν απο ερωτευμένο δύτη ....!!!!!
28 07 10
ΣΧΟΛΙΟ΄Διαβάζοντας το βιβλίο του Χέμινγουεϊ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΌΣ ΣΤΑ ΌΠΛΑ που ήταν και η αφορμή για αυτό το ποίημα , αναρωτήθηκα για το νόημα του πόλεμου τον παραλογισμό και αμοραλισμό του.Ο ήρωας του βιβλίου οπλισμένος με τη δύναμη του έρωτα εγκαταλείπει τον πολεμο , ετσι γεννιούνται ηθικά ερωτήματα για την πατρίδα , τον πολεμο ,τα σύνορα ,την προδοσία, τον έρωτα .. Στην πραγματικότητα ολα αυτά είναι ευτελή , και μηδαμινά ,το μονο που χρειάζεται και έχει ανάγκη να μάθει ο άνθρωπος ,είναι να μάθει να αγάπα...!!!!!!!