ΠΟΙΗΣΗ ΝΤΕΓΚΟΥΔΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ.

ΕΛΑΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΑΣ ΜΠΛΟΚ ...ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ....ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΙΝΣΗ ....http://argiris1973.blogspot.com/ .!!! ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ !! ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΜΙΑ ΠΝΟΗ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΙΤΑ ΜΑΣ ..ΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΙΚΑΝ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ .

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ...!!ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ,ΚΑΒΑΦΗ,ΚΑΒΑΔΙΑ,ΕΛΥΤΗ ,ΒΑΡΝΑΛΗ,ΒΡΕΤΤΑΚΟ ,ΣΕΦΕΡΗ,ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ......ΚΑΙ ΑΛΩΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ !!!!! ΤΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΜΟΥ ΦΩΝΕΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΞΗΨΩΣΗ ΔΙΧΩΣ ΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΣΚΟΠΟΥΣ...ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΘΑ ΠΥΡΠΟΛΙΘΟΥΜΕ ΣΕ ΥΨΗ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΨΗΛΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ¨ΤΟ ΝΕΦΕΛΩΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ΄'' ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΑΠΛΟΤΙΤΑ ΑΣ ΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ ...ΑΣ ΔΩΘΕΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ Η ΤΙΜΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΣ ΚΑΨΟΥΜΕ ΠΙΑ.. ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΩΣΤΕ Η ΗΧΩ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΜΑΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΔΑΚΡΙΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.......!!!!ΛΑΡΙΣΑ 15 06 10 http://ntegkoydhsargyrhs.blogspot.com/ ελατε και σε αυτη τη διευθινση ενα μπλοκ δικο μας, με κειμενα αρθρα και αποψεις... ΔΕΙΤΕ ΤΟ !

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

Μωσαϊκό ιστορίας

Σου γράφω από του Άδη τα πηγάδια Με ρίξανε λύκοι μοχθηροι ,  με αλυσίδες καρφιά και σφαίρες μου  τρυπούν το μυαλό.. σου γράφω  με λείψο ,  το φως με Χτυπούν δήμιοι και αχθοφόροι, το όραμα της νιότης μου σβήνει, μαζί μου σιοπιλο...

Ποιος δίνει το νερό που ξεδιψά και κάνει το σπουργίτι  αετό, στο ανεμολόγι χίμηξα λιοντάρι μα,  με έριξαν σε πίσσα και φτερά, έπος 40 και μετά κατοχή, ποιος έχει δώσει λεπίδι κοφτερό και είμαι στης φυλακής τα βάθη γιόμισε ο αιωνας,  Συμφορά..

Εμφύλιος αντάρτικο βουνό,  ύστερα φάλαγγα και μακρονήσι, ποιος ρίχνει στο μέλι φαρμάκι, και έγινε κόκκινος ο ντουνιάς, δίμιοι  κουκουλοφόροι κατάδίδουν,  και οι θεοί έχουν ξεστρατίσει σου γράφω από του σκότους τα πηγάδια που με ριξαν μονομιάς..

Του Διστόμου οι χήρες με θρηνούν  των πολυβόλων το κροτάλισμα 7 σκυλιά τις νύχτες να αλιχτουν ,  συρφετός και μαυραγορίτες ποιος την αγάπη κυβερνά Ποιος δίνει τις σάρκες μου για άλεσμα, εδώ στου θανάτου τα Πηγάδια οι νίκες μου έγιναν ήττες...

Αχ δόλια μου πατρίδα σε κυβερνούν γυπάνθρωποι προδότες, δικτατορία Κύπρο πουλήσανε με σφαίρα, ατιλα με δολοφόνησατε, σε φυλακή με ριξαν σταυρωμένο του κόσμου οι νέοι εργοδότες αιώνες με σκοτώνουν Κι όμως ζω,  Έλληνας είναι που τον βασανισατε!...