Οι αθώοι μελλοθάνατοι χαμογελούν πίκρα στον δεσμοφύλακα παρηγορούν τη μάνα τους με ψεύτικες ελπίδες πως η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή και όρθια έχει κρίση..
Αγκαλιάζουν τα παιδιά τους και τα αφήνουν ιδεολογικές διαθήκες φιλούν τις γυναίκες τους με το πάθος του προτου τους Φίλιου και ας ξέρουν πως είναι το τελευταίο μετά τις προτρέπουν τις ζωές τους να ξαναφτιάξουν.
Οι αθώοι μελλοθάνατοι τα βράδια αναλογίζονται τον Σωκράτη και αγωνιούν πόσο τάχα να είναι πικρό το κώνειο, ύστερα βαδίζουν ανέκφραστοι και γενναίοι επάνω στο ικρίωμα τόσο που θαρρείς διακρίνεις στα μάτια των δημίων τον τρόμο και τη Νέμεσις..
Υστερα οι ψυχές τους γίνονται αστέρια και τότε φωτίζεται η αλήθεια, και φωτόλούζεται ο κόσμος από την ηθική τους φλόγα..!
Αγκαλιάζουν τα παιδιά τους και τα αφήνουν ιδεολογικές διαθήκες φιλούν τις γυναίκες τους με το πάθος του προτου τους Φίλιου και ας ξέρουν πως είναι το τελευταίο μετά τις προτρέπουν τις ζωές τους να ξαναφτιάξουν.
Οι αθώοι μελλοθάνατοι τα βράδια αναλογίζονται τον Σωκράτη και αγωνιούν πόσο τάχα να είναι πικρό το κώνειο, ύστερα βαδίζουν ανέκφραστοι και γενναίοι επάνω στο ικρίωμα τόσο που θαρρείς διακρίνεις στα μάτια των δημίων τον τρόμο και τη Νέμεσις..
Υστερα οι ψυχές τους γίνονται αστέρια και τότε φωτίζεται η αλήθεια, και φωτόλούζεται ο κόσμος από την ηθική τους φλόγα..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου