Αντί ποιητική καιροί.

  Αντί ποιητικοι καιροί τα τροχοφόρα μας ποδοπατούν οι ποιητές  τριγυρνούν άστεγοι από έμπνευση και όραμα λιώνει κάποιο ελπίδας κερί τώρα πια μας  σφυρηλατούν σε καμίνια μας δίνουν ένα ξένο μαριονέτας όνομα..

Αντί ποιητικοι, καιροί, τα γήπεδα ασφυκτιούν δόλιες δημαγωγίες η ευκολία του αίματος του έρωτος η, εμπορία στα παζάρια μορφωμένοι ψευδοπροφήτες σε καινούργιες πανουργίες παίζεται η τύχη μας με σημαδεμένα ζάρια..

οι ποιητές εξόριστοι απόβλητοι στο καθαρτήριο για χάρτινες αμαρτίες οράματα ενός κόσμου, αλοτήνου σαν τον φαντάρο προσμένω να έρθει ένα απολυτήριο που θα είναι η καταδίκη της σάρκας τους μα, και του νου..

χάρτινη δύναμη παντού λεφτά συμβόλαια ομολογα τα ποιήματα μας κλαίνε μονάχα τους στις μουχλιασμένες τους, σελίδες τα σκισα  στον αγέρα μπρος στου κόσμου τα παράλογα και μαζί τους έσβησαν και οι στέρνες μου ελπίδες..!