Θα ατενίζω ορίζοντες , σε ευθυτενείς λεωφόρους , φεγγάρι,δύση ,ανατολή ,σύντροφος μου ενα άστρο , οι φίλοι θε να με ψάχνουν , και να χω απλήρωτους φόρους , το αεικινιτο θα κυνηγώ της ουτοπίας , το Περιστέρι το άσπρο..!
Ενα συνήθη απόβραδο ,θα λείψω θα πω ετσι για λιγο , λαθρεπιβάτης σε καραβιών τη Ρότα ,και τραίνων ονειροβατης απ τη ρουτίνα της δουλείας , και απο την πνιγερή αγάπη σου θε να ξεφύγω ,θα δραπετευσω , απο μια εικόνα ζωής , που έμοιαζε στημενης άπατης ...
Ελεύθερος πια θα κυνηγώ του Ηλίου τη φλογερή αχτίδα, πυρπολιμενος θα γεύομαι της αμαρτίας τα σκιερά άνθη του πάθους την ηδονή σε ματια, σε χώρες μακρινές θα λέω είδα ,θα ειναι η ζωη μου εναλλαγή τριαντάφυλλο με αγκάθι..
Σε βαθιές μυρομενες θάλασσες , και στήθη παρθένα δωρικά θα βουτιξω τα χείλη μου , σε δηλητηριώδη νερά θα αναβουν θα σβήνουν οι ορμές ,σα φεγγάρια τροπικά θα λιώνουν οι αναστολές σαν ηφαίστεια πορφύρα..
Και σαν γυρίσω κάποτε ,οταν ο κόσμος θα χει πια μικρύνει ,θα σκύψω κατάχαμα και θα φιλήσω το αγαπημένο χωμα στην αυλή του πατρικού μου θα χουν φυτρώσει κατάλευκοι κρίνοι,θα γείρω πια να ξεκουραστώ στο παιδικό μου στρώμα...!
Και τότε ολη η γνώση μου απ το πολύχρονο ταξίδι τα βλέφαρα μου θα βαρύνει , θα στοχαστω και χαρίζοντας τη σοφία σαν ενα πολύτιμο θαλάσσιο στρείδι για παντα πια θα κοιμηθώ , καθώς απ τα μάτια μου θα σβήνει ο ορίζοντας..!!!!
03 09 10 ΛΑΡΙΣΣΑ ΑΡΓΥΡΗΣ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου