Σου γράφω από του Άδη τα πηγάδια Με ρίξανε λύκοι μοχθηροι , με αλυσίδες καρφιά και σφαίρες μου τρυπούν το μυαλό.. σου γράφω με λείψο , το φως με Χτυπούν δήμιοι και αχθοφόροι, το όραμα της νιότης μου σβήνει, μαζί μου σιοπιλο...
Ποιος δίνει το νερό που ξεδιψά και κάνει το σπουργίτι αετό, στο ανεμολόγι χίμηξα λιοντάρι μα, με έριξαν σε πίσσα και φτερά, έπος 40 και μετά κατοχή, ποιος έχει δώσει λεπίδι κοφτερό και είμαι στης φυλακής τα βάθη γιόμισε ο αιωνας, Συμφορά..
Εμφύλιος αντάρτικο βουνό, ύστερα φάλαγγα και μακρονήσι, ποιος ρίχνει στο μέλι φαρμάκι, και έγινε κόκκινος ο ντουνιάς, δίμιοι κουκουλοφόροι κατάδίδουν, και οι θεοί έχουν ξεστρατίσει σου γράφω από του σκότους τα πηγάδια που με ριξαν μονομιάς..
Του Διστόμου οι χήρες με θρηνούν των πολυβόλων το κροτάλισμα 7 σκυλιά τις νύχτες να αλιχτουν , συρφετός και μαυραγορίτες ποιος την αγάπη κυβερνά Ποιος δίνει τις σάρκες μου για άλεσμα, εδώ στου θανάτου τα Πηγάδια οι νίκες μου έγιναν ήττες...
Αχ δόλια μου πατρίδα σε κυβερνούν γυπάνθρωποι προδότες, δικτατορία Κύπρο πουλήσανε με σφαίρα, ατιλα με δολοφόνησατε, σε φυλακή με ριξαν σταυρωμένο του κόσμου οι νέοι εργοδότες αιώνες με σκοτώνουν Κι όμως ζω, Έλληνας είναι που τον βασανισατε!...
Ποιος δίνει το νερό που ξεδιψά και κάνει το σπουργίτι αετό, στο ανεμολόγι χίμηξα λιοντάρι μα, με έριξαν σε πίσσα και φτερά, έπος 40 και μετά κατοχή, ποιος έχει δώσει λεπίδι κοφτερό και είμαι στης φυλακής τα βάθη γιόμισε ο αιωνας, Συμφορά..
Εμφύλιος αντάρτικο βουνό, ύστερα φάλαγγα και μακρονήσι, ποιος ρίχνει στο μέλι φαρμάκι, και έγινε κόκκινος ο ντουνιάς, δίμιοι κουκουλοφόροι κατάδίδουν, και οι θεοί έχουν ξεστρατίσει σου γράφω από του σκότους τα πηγάδια που με ριξαν μονομιάς..
Του Διστόμου οι χήρες με θρηνούν των πολυβόλων το κροτάλισμα 7 σκυλιά τις νύχτες να αλιχτουν , συρφετός και μαυραγορίτες ποιος την αγάπη κυβερνά Ποιος δίνει τις σάρκες μου για άλεσμα, εδώ στου θανάτου τα Πηγάδια οι νίκες μου έγιναν ήττες...
Αχ δόλια μου πατρίδα σε κυβερνούν γυπάνθρωποι προδότες, δικτατορία Κύπρο πουλήσανε με σφαίρα, ατιλα με δολοφόνησατε, σε φυλακή με ριξαν σταυρωμένο του κόσμου οι νέοι εργοδότες αιώνες με σκοτώνουν Κι όμως ζω, Έλληνας είναι που τον βασανισατε!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου