ΠΟΙΗΣΗ ΝΤΕΓΚΟΥΔΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ.

ΕΛΑΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΑΣ ΜΠΛΟΚ ...ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ....ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΙΝΣΗ ....http://argiris1973.blogspot.com/ .!!! ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ !! ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΜΙΑ ΠΝΟΗ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΙΤΑ ΜΑΣ ..ΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΙΚΑΝ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ .

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ...!!ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ,ΚΑΒΑΦΗ,ΚΑΒΑΔΙΑ,ΕΛΥΤΗ ,ΒΑΡΝΑΛΗ,ΒΡΕΤΤΑΚΟ ,ΣΕΦΕΡΗ,ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ......ΚΑΙ ΑΛΩΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ !!!!! ΤΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΜΟΥ ΦΩΝΕΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΞΗΨΩΣΗ ΔΙΧΩΣ ΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΣΚΟΠΟΥΣ...ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΘΑ ΠΥΡΠΟΛΙΘΟΥΜΕ ΣΕ ΥΨΗ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΨΗΛΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ¨ΤΟ ΝΕΦΕΛΩΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ΄'' ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΑΠΛΟΤΙΤΑ ΑΣ ΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ ...ΑΣ ΔΩΘΕΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ Η ΤΙΜΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΣ ΚΑΨΟΥΜΕ ΠΙΑ.. ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΩΣΤΕ Η ΗΧΩ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΜΑΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΔΑΚΡΙΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.......!!!!ΛΑΡΙΣΑ 15 06 10 http://ntegkoydhsargyrhs.blogspot.com/ ελατε και σε αυτη τη διευθινση ενα μπλοκ δικο μας, με κειμενα αρθρα και αποψεις... ΔΕΙΤΕ ΤΟ !

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΝΑΧΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ

Τις νυχτιές που το αββυσονερο, κοχλάζει εδω σιμά μας 
και το  ψαρολεπι ,θαλασσομανα νικώντας την  προπέλα 
ο καπετάνιος  θρηνεί  και καταριέται τον τυφώνα " Αναμας"
τότε  προσευχομενος, πίστα  θυμάμαι  μια  κοπέλα ...!!!


Ήταν  μια μικρή μονάχη, στην Τραπεζούντα  στη  Σουμελα 
στη Σαμψούντα ,οταν  ξεμείναμε ,για ήμερες στο  μοναστήρι 
ηταν πίστη στο  Θεό της, μα την έβλεπα να μου  γέλα 
το  σώμα  της  μαύρος μίσχος, το πρόσωπο της  η  γύρη...!!


Στην μαγνητοδινη του νερού σαν  είμαστε,σφίγγω  μια  εικόνα
της Παναγίας Σουμελα, ξύλινη δώρο απο τη μικρή  μονάχη
την μονάχη που  αποπλανισα  και  έφυγα, κάποιο  χειμώνα
πως  εισαι  ο  θεος μου,έλεγε  η φωνή της  ακόμα  αντηχεί..!!


Την Παναγία Σουμελα Τούρκοι κάψανε,και  εγω  γλεντοκοπισα το  σώμα  της ,γάμο παιδιά μονο να  καρτεραγε,πως θα  γινόμουν  χωματοστεριανος ,προσευχόταν  στο  Θεό  της ,και  περίμενε  στο  δώμα της,μα  εγω  ήμουν  θαλάσσης  γέννημα  και  ψεύτης ουρανός

Τώρα που  η κλίση  του καραβιού, αγγίζει  το  βυθοσκοτος



και η εικόνα  θα  πλέει  στην  τρικυμία, γυρνώντας στο προσκύνημα, τωρα κατανοώ πως  η  αγκάλη  της και  ο Πόντος ,της πατρίδας μου  είναι ο τόπος, Θεός αγάπη και  θάλασσα ,το  δικό  της  το  φίλημα.......!!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: