Εγώ ζω σε σελίδες χάρτινες, του, Λουντέμη
τα άστρα μετρώ ,στην οδό αβύσσου μηδέν
στα Ανεμοδαρμενα ύψη, λυσομανανε οι άνεμοι
με πληγώνουν τα άνθη του κακού, του Μπλωντερ..!!!
Εγώ ζω σε σελίδες του Πόε ,στην Ελεονόρα
στου Ντοστογιέφσκι ,των νεκρών το σπίτι
στην ιστορία του Δίστομου, στην κοπέλα τη μαυροφορα
στην πτώση της πόλης , κάποια μαύρη τρίτη....!!!
Εγώ ζω σε σελίδες χάρτινες ,στου Κάφκα τη Δίκη
στη Μεταμόρφωση, και στου Λόντον το κάλεσμα της άγριας φύσης,
σε προφήτιες του Κοσμά του Αιτωλού,πως έρχονται οι Λύκοι
εγω ζω σε βιβλία τώρα πια, και δω να μ αφήσεις...!!!
Εγώ ζω τώρα σε παραγράφους, του Ζορμπά με την ερωτική χήρα, στου Μάρκες τον ρεαλισμό, τον έρωτα στα χρόνια της χολέρας ,σε κάποιο στίχο του Καββαδία ζω πνιγμένο στην αλμυρά ,στο εμβατήριο του Καρυωτάκη ,στο Αμάλθειο κέρας..!
Εγώ ζω σε εξώφυλλα, αναπνέω μελάνη του Μυριβήλη
η Ζωή εν τάφο ανθίζει, μες το άρωμα του πόλεμου
και υστέρα ενα θαλάσσιο ανοίγει, του Ελύτη κοχύλι
απο αυτά τα βιβλία μη με ξυπνάς, άνθρωπε μου...!!!
Εγώ ζω σε χάρτινο κόσμο, γιατί η πραγματικότητα ειναι άθλια και φριχτή,γιατί οι προσωπίδες πλήθυναν,και ο αγέρας μου τελειώνει, γι αυτό μη με ξυπνάς, απο του όνειρου μου την κουπαστή, μη με ξυπνάς άνθρωπε μου ,ο κόσμος μου μεγαλώνει......!!!!!!!!!!
τα άστρα μετρώ ,στην οδό αβύσσου μηδέν
στα Ανεμοδαρμενα ύψη, λυσομανανε οι άνεμοι
με πληγώνουν τα άνθη του κακού, του Μπλωντερ..!!!
Εγώ ζω σε σελίδες του Πόε ,στην Ελεονόρα
στου Ντοστογιέφσκι ,των νεκρών το σπίτι
στην ιστορία του Δίστομου, στην κοπέλα τη μαυροφορα
στην πτώση της πόλης , κάποια μαύρη τρίτη....!!!
Εγώ ζω σε σελίδες χάρτινες ,στου Κάφκα τη Δίκη
στη Μεταμόρφωση, και στου Λόντον το κάλεσμα της άγριας φύσης,
σε προφήτιες του Κοσμά του Αιτωλού,πως έρχονται οι Λύκοι
εγω ζω σε βιβλία τώρα πια, και δω να μ αφήσεις...!!!
Εγώ ζω τώρα σε παραγράφους, του Ζορμπά με την ερωτική χήρα, στου Μάρκες τον ρεαλισμό, τον έρωτα στα χρόνια της χολέρας ,σε κάποιο στίχο του Καββαδία ζω πνιγμένο στην αλμυρά ,στο εμβατήριο του Καρυωτάκη ,στο Αμάλθειο κέρας..!
Εγώ ζω σε εξώφυλλα, αναπνέω μελάνη του Μυριβήλη
η Ζωή εν τάφο ανθίζει, μες το άρωμα του πόλεμου
και υστέρα ενα θαλάσσιο ανοίγει, του Ελύτη κοχύλι
απο αυτά τα βιβλία μη με ξυπνάς, άνθρωπε μου...!!!
Εγώ ζω σε χάρτινο κόσμο, γιατί η πραγματικότητα ειναι άθλια και φριχτή,γιατί οι προσωπίδες πλήθυναν,και ο αγέρας μου τελειώνει, γι αυτό μη με ξυπνάς, απο του όνειρου μου την κουπαστή, μη με ξυπνάς άνθρωπε μου ,ο κόσμος μου μεγαλώνει......!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου