Στις άγριες μέρες του σαραντα ,ανταρτες ηρθαν και κρύψανεμια νύχτα που λύκοι ,και αγερες ούρλιαζαν
σκαψαν βαθιά στο ιερό εκκλησίας , και λίρες βυθισανε
με χωμα και πετρες καλα το σκεπασαν ..
Μέτα στα βουνα ανεβήκανε , μιας ουτοπίας αγωνιστές
πολεμουσαν για μια φωτεινή ανθρωπότητα
πως να σκοτώθηκαν ,αραγε εκείνοι οι ανταρτοληστες ?
πολέμησαν για ιδανικά η του κερδους τη μικρότητα...
Το εκκλησάκι εμεινε ,χρονια με το μυστικό μα μια νυχτιά λήστεψαν το ξωκλήσι του κρανωνα. ιερόσυλοι στο ιερο σκάψανε ,να παρουν το μετρικό
στη μοιρασιά διαφώνησαν ,εκει στον διπλα αμπελώνα.
Μεταξύ τους σκοτώθηκαν ,για την κίτρινη λιρα ,
το ιερο που σκαψαν καταρα πανω τους θεϊκή
αίμα θεων και ανταρτών ,τους επνιξε σα πλημμύρα
η φυση ειναι του ανθρώπου αγρια και ληστρική..
Τα κερια σου αναβε,ταξιδιώτη σε τουτο το ξωκλησι
αν το κερι σου δε σβησει αμεσως απο τη λύσσα του ανεμου
τοτε εισαι απο εκείνους που στη ζωη σου εχεις αγαπήσει
σα σβησει μονομιας ,εισαι και εσυ γιος του πόλεμου!!!!
Στο ξωκλησι του κρανωνα παω και συλογιζομαι,
τι αγαπουν οι ανθρωποι ,λιρα ,θεο , εξουσια
μην ημουν σε αλη ζωη ανταρτης προβληματιζομαι
το καλο και το κακο ,μεσα μου μια αχωριστη ουσια........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου