ΤΟ ΑΓΚΑΘΙ..

Ήτανε μια φόρα , και ενα καιρό ενα αγκάθι σε κήπο ανθηρό
Υστερα ήρθε ο κηπουρός , ξερίζωσε το αγκάθι ,και η ασχήμια του κήπου
τελείως εχαθη...Μα τα λουλούδια έπληξαν στην ομορφιά τους μονα
μαράθηκαν και χάλασαν στα τέλη του χειμώνα...!!!!
14 10 93

Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ

Όταν η αναλαμψη τα λάθη σου σκοτεινιάσει και υπάρξεις κομμένη στα δυο
θα είναι μια μερα χλωμή , που σκουριάζει , και λιώνει αυτόν που αγαπάς
Οταν ξυπνήσεις θα ζήσεις τον εφιάλτη ,που είχα ήμερες και νύχτες φριχτές.
Και εγω θα υπάρχω στου Απρίλη τα Ανθή θα βουλιάζω
σε ταφοπετρες επανω υγρές.Και οταν γυρίσω δεν θα είμαι ο ίδιος ,
θα εχω ενα βλέμμα απο λάμψη νεκρών , που σκοτώνουν οταν γυρνάνε .
και τοτε συνένοχη στο φόνο σου θα είσαι και εσύ ......
12 04 94

Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ..

Θα ερθει κάποτε ο χωρισμός ανάμεσα στων ματιών το θαμπος .
θα ατενιζουμε ορθιοι και γυρω μας ο καμπος.

Θα πλησιάσει ανέκφραστος θα σου ψιθυρίσει στο αυτί
και εσυ παγερή και βρόχινη θα μου πεις με ανασα κοφτή ..

Οι άνθρωποι ειναι πετρες που δεν φτάνουν στον ουρανό .
και εγω προφητικός θα ψιθυρίσω το μέλλον μου κενο....

Ο έρωτας είναι μια φωτια που πρέπει να τη ζούμε
,μα σαν φλογίσει και εμας τοτε θα χαθούμε ...

Θα εχει νυχτώσει στον κάμπο , και οι δυο μας θα έχουμε χαθεί
στη μοναξιά και τη θλίψη , και σε οτι εχουμε αρνηθεί.

Θα ειναι ολα λογικά όπως όφειλε να τεθουνε .
μα δυο άνθρωποι επιπλέον ,θα ξεχάσουν ν αγαπουνε.....!
27 11 97

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ ΠΟΡΝΕΙΟ.....!!!!

Ο έρωτας τον άφησε , νωρίς με αδειανή καρδια
τωρα εποτιζε με ιδρώτα και νερο τη γη
καποτε ειχε δώσει του έρωτα τα κλειδιά
και ειχε τοτε κομματιαστή σε μια πληγή!

Μα έτη επερασαν , λέγαν οι δικοί του νησιώτες
πως ανέραστος ειχε μείνει , απο κορμί γυναικός
μια νυχτα τον εμεθυσαν ,ναυτικοί πειρεωτες
στον κοσμο εκείνο τον πήγαν ,που ειναι φτηνός και υλικός.

Στα πορνεία τα υπόγεια,γυναίκες απο εξωτικα μέρη
αισχρες να του χορεύουνε της ηδονής τα παθη
ηταν θλιμμένη αδύνατη ,και έμοιαζε με αστέρι
μαζι της εκυλίστηκε ,μα ένιωσε ενα αγκάθι..

Ηταν εκείνη η αίσθηση της γνώριμης ηδονης
θυμήθηκε τον ορκο του μην παει με γυναίκα αλί
μα ο ορκος δεν εσπασε ,δέσμιος ερωτικής ποινής
ειχε την ιδια εκείνη ,στο φτηνό προσκεφάλι..!

Του ειχε πει μια ζωη λαμπερή ,ηθελε διχως καταπίεση
τρελος, μεθυσμένος ,την έσφιξε στο λαιμο θανατερά
ηταν ο άγγελος του ,με μιας πόρνης αμφίεση
ο ήλιος του που αγαπαγε ,με τοση παραφορά..

Είναι κορμιά γυναικων ,αμαρτωλα και αγιασμενα
τον βλεπω συχνα στον υπνο μου , να της σφηγγει τον λαιμο
μα ποσο μοιαζει ,αλιθινα με μενα
που αναρωτιεμαι κλαιγοντας μην ημουνα εγω..??
05 06 10

TO ΞΩΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΚΡΑΝΩΝΑ !!!

Στις άγριες μέρες του σαραντα ,ανταρτες ηρθαν και κρύψανε
μια νύχτα που λύκοι ,και αγερες ούρλιαζαν
σκαψαν βαθιά στο ιερό εκκλησίας , και λίρες βυθισανε
με χωμα και πετρες καλα το σκεπασαν ..

Μέτα στα βουνα ανεβήκανε , μιας ουτοπίας αγωνιστές
πολεμουσαν για μια φωτεινή ανθρωπότητα
πως να σκοτώθηκαν ,αραγε εκείνοι οι ανταρτοληστες ?
πολέμησαν για ιδανικά η του κερδους τη μικρότητα...

Το εκκλησάκι εμεινε ,χρονια με το μυστικό μα μια νυχτιά λήστεψαν το ξωκλήσι του κρανωνα. ιερόσυλοι στο ιερο σκάψανε ,να παρουν το μετρικό
στη μοιρασιά διαφώνησαν ,εκει στον διπλα αμπελώνα.

Μεταξύ τους σκοτώθηκαν ,για την κίτρινη λιρα ,
το ιερο που σκαψαν καταρα πανω τους θεϊκή
αίμα θεων και ανταρτών ,τους επνιξε σα πλημμύρα
η φυση ειναι του ανθρώπου αγρια και ληστρική..

Τα κερια σου αναβε,ταξιδιώτη σε τουτο το ξωκλησι
αν το κερι σου δε σβησει αμεσως απο τη λύσσα του ανεμου
τοτε εισαι απο εκείνους που στη ζωη σου εχεις αγαπήσει
σα σβησει μονομιας ,εισαι και εσυ γιος του πόλεμου!!!!

Στο ξωκλησι του κρανωνα παω και συλογιζομαι,
τι αγαπουν οι ανθρωποι ,λιρα ,θεο , εξουσια
μην ημουν σε αλη ζωη ανταρτης προβληματιζομαι
το καλο και το κακο ,μεσα μου μια αχωριστη ουσια........

ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΦΡΑΝΚ ΤΑ ΜΑΤΙΑ..

Είδα της Άννας Φρανκ τα μάτια τα θλιμμένα , να με κοιτούν απο τα βάθη του χρόνου,
ηταν μάτια αθώα παιδικά , και αποριμενα ,να με ρωτούν για τα ορια του ανθρωπίνου πόνου

Εκεί στη σοφίτα που έζησε κρυμμένη ,το ημερολόγιο να κρατα μια δέσμη είναι απο αστέρια
έξω λύκοι ανθρωπόμορφοι , και ήρωες ματωμενοι,μίσους στρατώνες χτίζονταν , και φόνοι με κόκκινα χερια!!

Υστέρα ήρθανε αυτοί με το αγκυλωτό δηλητήριο ,τα αθώα μάτια φυλάκισαν σε συγκέντρωσης στρατώνες μα έμεινε το ημερολόγιο ενα ακόμη πειστήριο σαν αλο Ευαγγέλιο ανθρωπισμού , ανα τους αιώνες !!

Εσυ μικρή μου Αννα Φρανκ , στα δώδεκα κατάλαβες τοσα οσα μάταια γυρεψαμε στον κοσμο να αλλάξουν ,την κακια ,τον ρατσισμό ,τον θάνατο μεταλαβες μα ειναι οι ψυχές των παιδιών που κάποτε θα φωνάξουν !!!

Της Άννας Φρανκ τα μάτια ,τα θλιμμένα ειναι όλων των παιδιών του κόσμου ,απο Ασια και Αφρική ίδια πονουν ,ιδια πεινούν , και ιδια είναι τρομαγμένα ,ίδιος ακόμη ο κόσμος παραμύθι ,με όψη φονική !!!!!!
03 06 10

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΑΣ.

Tο τοξωτό γεφύρι της κονιτσας χωριό της Ηπείρου
εκεί στα ψηλά βουνά και στα βαθια ποτάμια
ενώνει απο παλια δυο κοσμους ,στέκει στην άκρη του άπειρου
οι γεροι λενε μύθους για αυτό ,που πνίγουν σα πλοκάμια.

Οι Τούρκοι το θεμελίωσαν , μα επεφτε τις νυχτιές
ετσι το δώσανε σε ξακουστο μάστορα χριστιανό
κατι το στοίχειωνε τα βράδια εβλεπες μικρες φωτιές
ειδε ονειρο ο μάστορας ,σαν μέθυσε απο ρακί φτηνό.

Στους τουρκους ειπε την αλη μέρα κλαίγοντας
πως όλοι οι Θεοί ,για να σταθεί θελουν αίμα
το πιο ερωτευμένο ζευγάρι ,να παρει ο αχερωντας
να είναι τα θεμελια με κορμια χτισμενα..

Κυριακη ηταν που τσιμεντοσανε νιοπαντρο ζευγαρι
μετα χτισταδες δουλεψαν μερονυχτα ολακερα
ετσι ετουτο το γεφιρι ,αγγιξε το φεγγαρι
μα ο αρχιμαστορας τρελαθικε και βουτιξε στα νερα..

Να ειναι ταχα οι θεοι μαστορες του κοσμου
αιμοδιψείς να παιζουν χτιζοντας γεφύρια
ετσι συλλογίζομαι ,να βρω τη σκοτεινιά ,και το φως μου
οσοι χτίστηκαν για ενα σκοπο , θανατερα ηπιαν ποτιρια..

Εσυ διαβατη που περνας ,απο ετουτο το γεφυρι
ανεμελος απο των τυψεων την βαρια καταρα
εδω χτισανε την αγαπημενη μου ,ακριβο μου ζαφειρι
και εμε που ειχα για ζωη , απεραντη λαχταρα..!!!!
01 06 10.